"Στην Ελλάδα είμαστε πολίτες δυο ταχυτήτων"

"Με αφορμή το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στη Βουλή για τη υπόοεση ΠΑΥΛΙΔΗ, θα ήθελα να καταθέσω τις παρακάτω σκέψεις:
Ο κ. ΠΑΥΛΙΔΗΣ κατηγορήθηκε για δωροδοκία, ή ηθική αυτουργία σ' αυτή. Η διαδικασία με βάση το Σύνταγμα και το νόμο περί ευθύνης υπουργών, προφανώς ήταν η ενδεδειγμένη, αφού ως προς αυτή δεν υπήρξαν αντιδράσεις. Εννοώ τη διαδικασία παραπομπής της υπόθεσης στη Βουλή... (Σημειώστε εδώ ότι δεν έχω ιδιαίτερες γνώσεις περί τη νομική). Και η Βουλή, συσκευθείσα....., αποφάσισε να μη στείλει την υπόθεση στη δικαιοσύνη, χωρίς πουθενά ν' αναφέρεται το σκεπτικό της απόφασης, παρά μονάχα το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας.
Με άλλα λόγια, η Βουλή αποφάσισε, με το έτσι θέλω, να μη διερευνηθεί δικαστικά ένα έγκλημα κακουργηματικού χαρακτήρα. Βέβαια αυτό έγινε νόμιμα, διότι έτσι προβλέπει ο νόμος που ψήφισε η ίδια η Βουλή για τα μέλη της.....
Και αναρωτιέμαι, ποιο το ηθικό έρισμα της Βουλής να χωρίζει τους πολίτες σε δύο κατηγορίες. Οι πολίτες μέλη της γιατί πρέπει ν' απολαμβάνουν τέτοιου είδους προνομίων; Γιατί πρέπει όταν κατηγορούνται ότι κλέβουν, να μη δικάζονται, επειδή ανήκουν στην ιδιαίτερη κάστα της Βουλής;
Δεν έχω καμία αντίρηση, οι υπουργοί που, κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, διαπράτουν αδίκημα, να απολαμβάνουν ειδικής δωσιδικίας. Όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί ο κ. ΠΑΥΛΙΔΗΣ να διέπραξε (ενδεχομένως) το αδίκημα ενώ ήταν υπουργός, αλλά εδώ μιλάμε για αδίκημα του κοινού ποινικού δικαίου, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν έχει σχέση με τα υπουργικά του καθήκοντα. Δεν κατηγορήθηκε ο κ. ΠΑΥΛΙΔΗΣ, επειδή καλούμενος θεσμικά."