Σκληρή κριτική στις πρακτικές των τραπεζών στην Ελλάδα, ασκεί με ανακοίνωσή της η ΕΚΠΟΙΖΩ. Ιδιαίτερη επισήμανση γίνεται στη χρονική περίοδο που διανύουμε, λόγω της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης. Συγκεκριμένα οι τράπεζες κατηγορούνται από την ΕΚΠΟΙΖΩ για:
"Περιπτώσεις που οι δανειολήπτες, πριν ακόμα καταστούν ληξιπρόθεσμες οι δόσεις τους, διαβλέποντας ότι αργά ή γρήγορα δε θα είναι σε θέση να ανταποκριθούν στις οφειλές τους, προσφεύγουν στις τράπεζες για επαναδιαπραγμάτευση, οι τελευταίες τις περισσότερες φορές αρνούνται. Στις περιπτώσεις ληξιπρόθεσμων οφειλών, καταγγέλλουν τις συμβάσεις καθιστώντας απαιτητό ολόκληρο το ανεξόφλητο υπόλοιπο και είτε προχωρούν σε δικαστική διεκδίκηση των οφειλών (με τις γνωστές συχνά συνέπειες των πλειστηριασμών ακινήτων για οφειλές π.χ. 1.500 ευρώ), είτε προτείνουν στους δανειολήπτες ιδιαίτερα επαχθείς, και στην πράξη ανεφάρμοστους, διακανονισμούς, που ως προφανή συνέπεια έχουν την ασφυξία του πιστούχου".
Επίσης στην ίδια ανακοίνωση αναφέρεται ότι: "ελάχιστους μήνες μετά την έκρηξη της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, οι ελληνικές τράπεζες συμπεριφέρονται ως εάν να μην έχουν αντιληφθεί τις κοινωνικές συνέπειες της κρίσης ενώ η χιονοστιβάδα της υπερχρέωσης συνεχώς διογκώνεται, καθώς η ακαριαία μεταστροφή από τον υπερδανεισμό, χωρίς να πληρούνται στοιχειώδεις πιστοληπτικές προϋποθέσεις, στο κλείσιμο της πιστοδοτικής στρόφιγγας, έθεσε απότομο τέρμα στο μέχρι τώρα δοκιμασμένο αλλά σαθρό σύστημα της ανακύκλωσης των χρεών. Παράλληλα, οι χιλιάδες απολύσεις και η αύξηση της ανεργίας, οι αυξήσεις στα προϊόντα και το γεγονός ότι η Ελλάδα παραμένει σταθερά μια από τις ακριβότερες να ζήσεις χώρες της Ευρώπης, συμβάλλουν στη διατήρηση αυτού του φαύλου κύκλου. Καθώς τα χρέη των Ελλήνων καταναλωτών δε βρίσκουν πλέον διέξοδο σε νέες χρηματοδοτήσεις και επομένως συσσωρεύονται, καθίσταται επιτακτική η ανάγκη επαναπροσδιορισμού της στάσης των τραπεζών''.
Προτάσεις της ΕΚΠΟΙΖΩ
Τέλος η ΕΚΠΟΙΖΩ απευθύνει έκκληση στις τράπεζες «να αναθεωρήσουν την ανάλγητη στάση τους εφαρμόζοντας στην πράξη τις αρχές της κοινωνικής ευθύνης» και ζητάει τη λήψη μέτρων από την πολιτεία, όπως:
- Η καθιέρωση της πτώχευσης του καταναλωτή, ώστε μέσω διαδικασιών να είναι σε θέση να επανενταχθεί στο χρηματοπιστωτικό σύστημα
- Η μεταρρύθμιση του νόμου για το ακατάσχετο της πρώτης κατοικίας έτσι ώστε να μην είναι απαραίτητη η επαχθής για τους καταναλωτές άσκηση του ένδικου μέσου της ανακοπής και ούτε να προϋποτίθεται να υφίσταται μία μόνο κατοικία αλλά η βασική, στην οποία ο καταναλωτής διαμένει και η οποία να είναι ακατάσχετη.
- Η θέσπιση υποχρέωσης για τις τράπεζες για ρεαλιστικό για το δανειολήπτη διακανονισμό οφειλών ως στάδιο πριν την αναγκαστική εκτέλεση, όταν αποδεδειγμένα με δημόσια έγγραφα ο δανειολήπτης βρίσκεται σε αδυναμία να τις τακτοποιήσει διαφορετικά (γνωματεύσεις ασθένειας, κάρτα ανεργίας κτλ) .
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου